Zwierzaki i my

Daria · Wysłany: Wto 15:40, 21 Mar 2006 Temat postu: Springer Spaniel Walijski

Springer spaniel walijski w pigułce
Szybki i dynamiczny, skuteczny pies polujący.
OPIS

Początkowo spaniel ten używany był do polowań na ptactwo i drobną zwierzynę, ale dziś stał się przede wszystkim serdecznym psem rodzinnym. Springer spaniel angielski jest jego najbliższym kuzynem - i największym konkurentem.

Prosty, gładki, jedwabisty włos
Eleganckie proporcje
Silny, umięśniony tułów
Wyraźnie zaznaczony przełom czołowo-nosowy
Wysokość w kłębie: psy b48 cm, suki 46 cm
Waga: 15 do 25 kg
Przeciętna długość życia: 13 lat
Pierwsze świadectwa
Nie jest tak łatwo doszukać się początków tej rasy. Niektóre wskazówki po prostu zaginęły w pomroce świata Celtów... W każdym razie wiadomo dokładnie, że spaniele te istnieją od bardzo, bardzo dawna. Geoffrey Chaucer, twórca słynnych 'Opowieści kanterberyjskich' opisywał je już w 1386 roku, zaś Gaston Phoebus, któremu zmarło się w 1391 roku, opisał w swej książce o polowaniu 'spaniela, którego włosy głaszcze wiatr'. Istnieje wiele takich pisemnych świadectw, w których najrozmaitsi autorzy zachwycali się umiejętnościami myśliwskimi tych psów wystawiających i aportujących, i to zarówno na lądzie, jak i w wodzie.

Bretońska krew
Większość kynologów przychyla się dziś do zdania, że springer spaniel walijski powstał z skrzyżowania wyżła bretońskiego (zwanego dziś spanielem bretońskim) z - prawdopodobnie - springerem angielskim. Teoria ta, bardzo pociągająca, ma jednak pewną wadę - nie ma żadnych świadectw na jej poparcie! Wiadomo jedynie, ze już we wczesnym Średniowieczu sprowadzano na Wyspy Brytyjskie z Francji psy do polowań na ptactwo.

A dlaczego 'Springer'?
Wraz z upływem czasu tworzyły się poszczególne regionalne odmiany tych psów. Spaniele walijski i angielski różniły się do siebie prawie od zarania, ale dopiero w 1901 roku uznano je oficjalnie za dwie odrębne rasy, a Walijczyk uzyskał swe dzisiejsze miano: springer spaniela walijskiego. Słowo 'springer' wywodzi się od rodzaju pracy psa - w myśliwskiej angielszczyźnie 'to spring game' oznacza 'tropić, wyszukiwać zwierzynę'.

I śliczny, i użyteczny
Swą rudo-białą szate spaniel nasz nosi dumnie od stuleci. Przyczyniła się ona pewno do zwiększenia popularności rasy, gdyż na każdej wystawie ten piękny pies momentalnie rzuca się w oczy. Springer spaniel walijski jest wyjątkowo ślicznym psem i łatwo go odróżnić od innych przedstawicieli jego gatunku. W przeciwieństwie do swych angielskich kolegów, hodowcy walijscy nigdy nie usiłowali rozdzielać swych psów na linie użytkowe i wystawowe, stąd springer spaniel walijski do dziś pozostał psem wszechstronnym i zarówno na ringu wystawowym, jak i w łowisku czuje się jak w domu.

Rzadki, choć pełen zalet
Ten robotny i przywiązany do człowieka pies, na dodatek szalenie efektowny, nie jest w stanie dorównać popularnością swemu angielskiemu kuzynowi. Nawet w Stanach Zjednoczonych, gdzie corocznie rodzi się kilka tysięcy springer spanieli angielskich, Walijczyki można policzyć co najwyżej w dziesiątkach, jeśli nie jeszcze mniej, czego zupełnie nie sposób pojąć. Na dodatek springer spaniel walijski, jak rzadko który pies daje swemu właścicielowi uzasadnioną podstawę do radości i dumy z psa. Dowodem może być choćby i to, że właściciele psów tej rasy pozostają jej wierni przez kolejne pokolenia psów.

CHARAKTER

Ten wyjątkowy pies wymaga serdecznego wychowawcy.

Plusy

Inteligentny
Sprytny
Cierpliwy
Radosny
Serdeczny
Czuły
Żywy
Wspaniały pies towarzyszący
Niezmordowany w pracy
Zrównoważony charakter
Minusy
Nie może długo zostawać sam
Nie umie być długo sam, nie nadaje się do trzymania w kojcu
Springer spaniel walijski już na pierwszy rzut oka jest wspaniałym psem myśliwskim. W całej rodzinie spanieli nie sposób znaleźć drugiego psa o tak zrównoważonym temperamencie i o tak wyostrzonej inteligencji. Po skończonej pracy pies łaknie miłej domowej atmosfery i pokazuje druga, miłą i przyjacielska stronę swego charakteru.

Jako właściciel springer spaniela walijskiego powinniście państwo umieć docenić jego zalety i przewagi, ale też umieć zasłużyć sobie na szacunek swego psa. Psy tej rasy chętnie podporządkowują się człowiekowi, ale tez wyraźnie pokazują, czego odeń oczekują. Taki pies to prawdziwy czworołapy przyjaciel, a nie żywy element dekoracyjny!

Pies myśliwski
Springer spaniel walijski jest przede wszystkim nieodrodnym pomocnikiem myśliwego i równie wytrwale podąża do celu jak jego krewniak, spaniel bretoński. Całkiem spokojnie wędruje przy boku człowieka, ale w każdej chwili gotów jest skoczyć i tropić wskazaną zwierzynę, jeśli tylko tego od niego będziemy oczekiwać. Jego instynkt łowiecki jest niebywały, a jego wspaniały węch nigdy go nie zawodzi. Jeśli nie jest w stanie wystawić zwierzyny, to gotów jest jej natychmiast poszukać i wypłoszyć ją z ukrycia. Ten rodzaj polowania możliwy jest tylko wtedy, kiedy pomiędzy psem a właścicielem powstaje tajemna nić porozumienia, wynikająca z obustronnej przyjaźni i chęci współpracy. Jak większość spanieli, także i springer spaniel walijski poluje nie dlatego, że sprawia to przyjemność jemu, ale dlatego, że chce sprawić przyjemność swemu panu. Springer spaniel walijski ma jeszcze jedną ujmującą cechę, ma owe przysłowiowe psie wierne spojrzenie, w którym dopatrzyć się można i oddania właścicielowi, i radości życia i przyjemności z przebywania z człowiekiem.

Pies rodzinny
W przeciwieństwie do innych psów myśliwskich, dla springer spaniela walijskiego istnieje życie także i poza polowaniem. Ledwo wejdzie do domu, a już 'zrzuca kostium' psa polującego i wyraźnie cieszy się z tego, że znów widzi członków rodziny, gotów jest nawet przywitać się z kanarkiem czy kotem (!). Powrót z 'pracy' oznacza dlań możliwość rozkoszowania się życiem rodzinnym i pokazania drugiej, równie miłej strony swej psychiki.

Bardzo przywiązany
Przywiązanie do człowieka jest rzeczą bardzo miłą, ale jest też i druga strona medalu: springer spaniel walijski ma w sobie wprost paniczny lęk przed pozostaniem w samotności i dlatego tez nie jest w stanie pogodzić się z zamykaniem w kojcu. Nie zostawiajmy swego springera samego na dłużej niż kilka godzin, a i to tylko pod warunkiem, że pokój jest dość jasny i przestronny. Pies ze strachu gotów jest zdemolować mieszkanie, a mokre ślady na podłodze czy kanapie są w zasadzie gwarantowane. Gniewanie się na psa nic tu nie da, gdyż ten po prostu nie jest w stanie zrozumieć, dlaczego dobry przyjaciel skazuje go na takie katusze samotności. Większość psów do towarzystwa określa swoją rolę w życiu w stosunku do swej rodziny i żyje tylko dla niej. Gdy ludzie muszą wyjść z domu i zostawić w nim psa, ten czuje się jakby opuszczony przez Boga i ludzi, czemu musi dać wyraz - choćby w przeciągłym, rozpaczliwym wyciu...

Pies i dziecko
Dla dzieci, które wyrastają wraz ze springer spanielem walijskim, pies w krótkim czasie staje się nieodłącznym elementem życia i wszelkich dziecięcych zabaw. Zwierze tryska radością życia i jest niezmiennie dobrze nastawiony do dzieci, nawet gdy te ciągną go za ogon, bawią się jego uszami albo i łapią go (niezbyt mocno!) za duży nos. Springer w zasadzie nigdy nie traci cierpliwości wobec dzieci i co najwyżej przepraszającym szczekaniem da znać, że z wolna zaczyna mieć dość takiego traktowania - dlatego też trzeba nauczyć dzieci, co oznacza takie zachowanie psa!

Ten i żaden inny!
Jaka szkoda, że ten elegancki Walijczyk do dziś nie może jakoś dobić się powszechniejszego uznania! Z cała pewnością i w Polsce znalazłoby się wiele rodzin, dla których ten pies mógłby być prawdziwym odkryciem! Niegdyś nie mógł się przebić przez sławę swego kuzyna, springer spaniela angielskiego, choć ma od niego nie tylko lepszy węch, ale i szybciej i łatwiej się uczy, czego odeń człowiek wymaga. Wielu myśliwych poznawszy Walijczyka zmieniło swe zdanie - a mimo to wciąż jest psem rzadkim i dla znawców. Ci jednak są pewni: kto raz miał springer spaniela walijskiego, ten zawsze będzie chciał mieć tylko takiego psa!

Idealny właściciel

Osoba, która rozważa sprawienie sobie springer spaniela walijskiego, powinna przede wszystkim być zrównoważona i mieć pogodny, wesoły charakter, bo to akurat dwie najbardziej charakterystyczne cechy tego psa. Zdobycie zaufania psa, rzecz jasna, wymaga odrobiny czasu. Ludzie nerwowi, o zmiennym, chimerycznym nastawieniu do świata, którzy nie umieją sobie poradzić z własnym życiem czy samotnicy z wyboru nie powinni nawet myśleć o psie tej rasy. Dotyczy to, rzecz jasna, także osób porywczych, odreagowujących własne niepowodzenia na psie...
Pies ten bardzo chętnie wybierze się ze swym właścicielem na polowanie, ale w żadnym wypadku nie można polegać tylko na nim! Tylko ten, kto codziennie będzie zajmował się swym springer spanielem walijskim, może liczyć na serdeczne więzi z psem i jego chęć współpracy. Pies doskonale wyczuwa, kiedy przewodnik ma do niego jakieś pretensje, jest zły lub skoncentrowany na czymś innym, a to już wystarczy by zbić psa z tropu.
Springer spaniel walijski jest psem wymagającym wiele uczucia i chce cały czas być pewnym tego, że się go akceptuje. Trzeba zapewnić mu życie takie, jakie lubi, a pies odpłaci się nam za wszystko stukrotnie. Pamiętajmy koniecznie, że jest to pies kochający przyrodę, las i pola, gdzie może się spokojnie się wyhasać do woli - co lubi najbardziej!
Należy:

Zapewnić psu miejsce w życiu całej rodziny.
Nie szczędzić mu sympatii i uwagi.
Zapewnić mu dużo wybiegu i ruchu.
Starać się pozyskać jego zaufanie.
Umożliwić mu wykazanie się zdolnościami myśliwskimi.
Nie wolno:
Zostawiać go samego.
Trzymać go w kojcu.
Nie dawać mu okazji do wykazania się swymi talentami.
Traktować go brutalnie i surowo.
ŻYCIE CODZIENNE

Psy te nadają się tylko do życia poza miastem.

Co należy wiedzieć:

Nieskomplikowany
Lubi towarzystwo
Wymaga swobody i przestrzeni
Uwaga na udar cieplny!
Wrażliwy żołądek
Nieskomplikowany w pielęgnacji
Niezbyt drogi
Umiarkowane koszty utrzymania
Nieskomplikowany towarzysz o dobrych manierach
Springer spaniel walijski najlepiej czuje się na wsi, ale chyba jeszcze bardziej niż świeże powietrze i zielone łąki ceni sobie uczucie, ze jest akceptowany i lubiany. Jego sierść jest łatwa w utrzymaniu i wymaga jedynie minimalnej i nieskomplikowanej pielęgnacji. Nawet po ciężkim polowaniu pies, jak za dotknięciem czarodziejskiej różdżki, jest elegancki i czysty.

Wrażliwy system nerwowy
Co prawda springer spaniel walijski jest psem bardzo mocnym i może doskonale funkcjonować w sforze, ale nie jest psem o silnych nerwach. Dość łatwo go przestraszyć, a wszelkie niespodziewane odgłosy życia w mieście - pisk opon, szum silników samochodowych, hałas panujący na budowach, ale także pioruny czy nagłe trzaśniecie drzwi bardzo mu przeszkadzają. Powinniście państwo wziąć to pod uwagę i zawsze starać się psa w takiej sytuacji uspokoić.

Ten odporny ruchliwy pies najlepiej czuje się biegając swobodnie po łąkach.

Warunki życia
Potrzebuje świeżego powietrza, łąk, lasów i rozległych przestrzeni, które może badać krok po kroku, z nosem tuż przy ziemi. By nie zatracił nie tylko swych umiejętności łowieckich, ale przede wszystkim dobrego humoru, trzeba mu zapewnić codziennie przynajmniej godzinę nieskrępowanego spaceru na świeżym powietrzu. Jeśli zmusimy go do życia w ciasnej przestrzeni i nie damy możliwości wyhasania się i wyładowania rozpierającej go energii, to wkrótce straci większość ze swych miłych cech, a stanie się tylko nerwowym, zalęknionym nieszczęśliwcem, który nie będzie sobie mógł poradzić z niczym dookoła. Jeśli mieszkacie państwo w mieście i nie macie możliwości codziennych wypraw z psem poza miasto, to lepiej zdecydujcie się na zwierzę innej rasy.

Żywienie
Większość spanieli ma bardzo wrażliwe żołądki i springer spaniel walijski nie stanowi tu wyjątku. Najlepiej przestawić psa na dwa, niezbyt duże posiłki dziennie, za to podawane o stałej porze. Przygotowując je trzeba założyć podawanie psu około 15 gramów mięsa na kilogram wagi ciała dziennie, a do tego taką samą ilość warzyw i wypełniacza - gotowanego ryżu, makaronu czy specjalnych psich płatków. Pamiętajmy, ze jeśli pies nie zje posiłku do końca, to nie można powalać, by jedzenie zostało w misce czekając, aż pies się namyśli. Spaniele, dość nerwowe i z tego powodu często niechętnie jedzące, powinny być traktowane w tej dziedzinie z żelazną konsekwencją, by oszczędzić właścicielowi problemów z psim żołądkiem. W sezonie polowań, kiedy pies pracuje, trzeba oczywiście zwiększyć mu dawkę pokarmu, zwłaszcza mięsa jako źródła białka. Doskonałym pomysłem jest tu przestawienie psa od początku na jedzenie suchej karmy, dostosowanej do potrzeb energetycznych i wieku naszego psa.

Zdrowie
Jeśli zdarzy się nam polować w mokrych zaroślach, to często sierść spaniela jest przemoknięta do ostatniego włoska. Trzeba mu zatem szybko osuszyć brzuch, by podziębienie nie skończyło się niespodziewaną biegunką. Trzeba także regularnie przeglądać psu uszy i czyścić je w miarę potrzeby, gdyż jak większość ras o zwisających, trudno wentylujących się uszach, także i springer spaniel walijski miewa skłonność do zapalenia ucha środkowego. Rasa ta nie ma żadnych szczególnych chorób dziedzicznych i generalnie może uchodzić za okaz zdrowia.

Pielęgnacja
Dbanie o sierść u springera walijskiego sprowadza się do absolutnego minimum, gdyż jedwabisty i z lekka natłuszczony włos tych psów 'nie łapie' brudu i nawet umorusany po uszy pies po wyschnięciu i otrzepaniu się jest prawie zupełnie czysty, tak więc nie trzeba dbać o częste kąpiele. Niezbędne jest jednak staranne przeglądanie psa, czy buszując po polach i lasach nie złapał gdzieś kleszczy, które jako przenoszące groźne choroby powinny być pilnie usuwane z ciała psa.

Uwaga na udar cieplny!
Gęsty włos springer spaniela wprawdzie doskonale chroni zima przed chłodem i nawet wilgocią, ale za to latem bywa źródłem wielu kłopotów, gdyż łatwo w takim wypadku o przegrzanie i udar cieplny. Pamiętać trzeba zawsze o tym, by pies miał świeżą wodę do picia, zwłaszcza jeśli w upale pracuje. Springery zazwyczaj uwielbiają podróże samochodem, ale trzeba uważać, by nigdy nie zostawiać psa w nagrzanym aucie - konieczne jest tu zapewnienie w samochodzie wentylacji i - jeśli to możliwe - miski z wodą. Podczas jazdy altem trzeb najdalej co godzinę robić kilkunastominutowe przerwy, w czasie których pies mógłby nie tylko rozprostować kości, ale i napić się i wysiusiać (w upale pije znacznie więcej!).

[link widoczny dla zalogowanych]
[link widoczny dla zalogowanych]
[link widoczny dla zalogowanych]
[link widoczny dla zalogowanych]